Τα ανέκδοτα για το Μαράκι ακολουθούν ένα συγκεκριμένο μοτίβο σύμφωνα με το οποίο στο ένα σκέλος μας λένε για ποιο πράγμα τολμά να εκφέρει άποψη το Μαράκι και στο δεύτερο σκέλος χρησιμοποιούν ένα είδος slut shaming για να μειώσουν την αξιοπιστιά της. Τα αστεία αυτά μας λένε ότι δεν πρέπει να μπαίνουμε σε αντρικά χωράφια -όπως ο αθλητισμός και η εγχώρια ή διεθνής πολιτική- γιατί το μονο για το οποίο είμαστε καλές είναι το σεξ, και αυτό από μόνο του είναι η απόδειξη πως η άποψή μας για όλα τα υπόλοιπα είναι άκυρη και περιττή οπότε καλύτερα να το βουλώσουμε. Τα ανέκδοτα αυτού του τύπου επιχειρούν να καταστήσουν τις γυναίκες αόρατες στο δημόσιο χώρο γελοιοποιώντας οποια εκφέρει οποιαδήποτε άποψη ή διεκδικήσει λόγο σχετικά με τα κοινά. Δημιουργείται έτσι ένας διαχωρισμός δημόσιας και ιδιωτικής σφραίρας σύμφωνα με τον οποίο μόνο οί άντρες ανήκουν στην πρώτη και μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα. Οι γυναίκες θα πρέπει να τηρούν σιωπή σχετικά με τα αντρικά πράγματα, αφού το γυναικείο μυαλουδάκι τους θολωμένο από το σεξ θα αδυνατεί να κατανοήσει δύσκολες έννοιες όπως αυτές το μυστηριώδες offside που ποτέ καμιά μας δεν κατανόησε. Οι γυναίκες άλλωστε δεν είναι απο τη φύση τους καλές στον αθλητισμό -λες και όσοι άντρες εξέφρασαν συγκίνηση για κάποια νίκη της ομάδας τους έχουν βγάλει κάλους από τις ντρίμπλες.