Η επίκληση στο «τρολάρισμα» όπως και επίκληση στο «χιούμορ» γίνεται συχνά από τους υποστηρικτές μισογυνικών, ομοφοβικών και λοιπόν ξερατών. Όπως και το «δεν έχετε χιούμορ» στόχος του είναι να λειτουργήσει ως ασπίδα προστασίας ενάντια σε κάθε κριτική αφήνοντας στον απυρόβλητο κοινούς μισογύνηδες, ρατσιστές, ομοφοβικούς, τρανσφοβικούς. Σε αντίθεση με την δικαιολογία του «χιούμορ» όμως, το οποίο συνήθως εκλαμβάνεται ως κάτι δήθεν αθώο που δεν είχε ποτέ σκοπό να θίξει κάποιον, το τρολ έχει σκοπό να προβοκάρει και όταν το κάνει να μας κοιτάξει κοροϊδευτικά και να μας πει «νιανιανιανια ΑΥΤΟ ήθελα από την αρχή». Με λίγα λόγια η έννοια του τρολαρίσματος είναι η ιδέα οτι κάποι@ εκφράζει μία σεξιστική ή ρατσιστική άποψη ξέροντας εκ των προτέρων ότι θα προκαλέσει αντίδραση κι αυτό υποτίθεται, με κάποιο μαγικό τρόπο, την καθιστά υπεράνω κριτικής. Η κουτοπονηριά του τρολ συνίσταται ακριβώς στο να προσποιείται ότι κάθε αντίδραση ήταν εκ των προτέρων υπολογισμένη και άρα όποιος αρθρώσει λόγο εναντίον της πέφτει σε ένα είδος καλοστημένης παγίδας.

Στην πραγματικότητα αυτό που διαφοροποιεί το (υποτιθέμενο) τρολ είναι ότι εκφράζει καταπιεστικές απόψεις από μια δήθεν προοδευτική θέση. Δεν τα λέει αυτά επειδή είναι κανένας συντηρητικός ή κανένας φασίστας -κι ας τυχαίνει να ακούγεται ακριβώς σαν συντηρητικός ή φασίστας. Τα λέει επειδή είναι «ορθολογιστής» και οπαδός του Διαφωτιζμού, είναι απλά αντικειμενικός -αν η αντικειμενικότητα ήταν απλά το αναμάσημα πανάρχαιων ιδεών οι οποίες ακούγονται αληθοφανείς επειδή τις έχουμε συναντήσει άπειρες φορές. Δεν τα λέει επειδή πράγματι μισεί τις γυναίκες και τους ομοφυλόφιλους (έχει και φίλες γυναίκες και ομοφυλόφιλους άλλωστε. Μπορεί να είναι και ο ίδιος) τα λέει ακριβώς επειδή τ@ς αγαπάει τόσο πολύ που μπορεί να τους πετάξει κατάμουτρα μία προσβολή σαν φιλαράκι. Δεν είναι ενάντια στις μειονότητες και τις καταπιεσμένες ομάδες, είναι ενάντια στην «πολιτική ορθότητα», όρο τον οποίο το τρολ  χρησιμοποιεί ως συνώνυμο της υπερβολικής ευαισθησίας που θεωρεί ότι επιδεικνύει η δήθεν υπερπροστατευτική μας κοινωνία. Το τρολ θα σου δώσει tough love για να σε σκληραγωγήσει καθώς πιστεύει ότι οι γυναίκες, οι ομοφυλόφιλοι, οι μαύροι ευνοούνται από το σύστημα με τρόπο που τους καθιστά μαλθακούς. Αυτός όμως δεν μασάει, ξέρει καλύτερα ποιο είναι το καλό σου.

Με λίγα λόγια αυτό που διαφοροποιεί το αυτοαναγορευόμενο ή εκλαμβανόμενο τρολ είναι η αυτοαντίληψή του ότι ανήκει σε κάποιον μάλλον προοδευτικό χώρο σε συνδυασμό με το τεράστιο θράσος του και μία γενναία δόση ναρκισσισμού. Κρυμμένο πίσω από την έννοια του τρολαρίσματος μπορεί έτσι να εκφράσει χιλιωειπωμένα μισογυνικά, ρατσιστικά και ομοφοβικά κλισέ με ένα δήθεν παιχνιδιάρικο ύφος διατηρώντας ταυτόχρονα μια απόσταση από αυτούς που εκλαμβάνει ως λιγότερο έξυπνους/μορφωμένους/αριστερούς/φιλελεύθερους.

Με λίγα λόγια το τρολάρισμα είναι μια φαινομενικά απολιτίκ επιτέλεση που στόχο έχει όμως να συντηρήσει το status quo φορώντας του ένα σύγχρονο, μοντέρνο και edgy  προσωπείο. Το τρολάρισμα είναι η απελπισμένη προσπάθεια της κοινωνίας να διατηρήσει τις ίδιες μορφές καταπίεσης ενώ ταυτόχρονα αυτοανακηρύσσεται ως προοδευτική και post-feminist.

~Hürrfem Sultan