Ο Άντρας Παλαιάς Κοπής είναι ο άντρας που νιώθοντας τον κόσμο να αλλάζει και τον ίδιο να αντικαθίσταται από ένα νέο πρότυπο αρρενωπότητας πανικοβάλλεται τόσο που αντί να προσαρμοστεί προσκολλάται ακόμα πιο πεισματικά στην ταυτότητα του ως AΠΚ και προσπαθεί να μας πείσει οτι αυτό ειναι το συγκριτικό του πλεονέκτημα. Η passive-aggressive επίθεση στους άλλους άντρες δείχνει όχι μόνο ότι οι άντρες φυσικά και είναι ανταγωνιστικοί μεταξύ τους και μπορούν να γίνουν pick-me αλλά και ότι θα χρησιμοποιήσουν το ταξικό προνόμιό τους για να μειώσουν τους ανταγωνιστές. Αυτό αποκτά και ένα ηλικιακό πρόσημο -οι «νεότεροι» θα πρέπει να μαθαίνουν αλλά εντελώς συμπτωματικά οι νεότεροι έχουν και λιγότερα χρήματα για να μπορούν να συντηρούν μια γυναίκα.

Oι συμβολικές κινήσεις όπως το άνοιγμα πόρτας χρησιμοποιούνται ως περιτύλιγμα για να πακετάρουν την πολύ κυνική πεποίθηση που βρίσκεται στον πυρήνα της φιλοσοφίας τους: πως η γυναίκα πρέπει να βρίσκεται σε σχέση οικονομικής (και όχι μονο) εξάρτησης προς αυτούς. Και αυτό καθόλου δεν τους ενοχλεί -απόδειξη πως οι άντρες παραπονιουνται οτι οι γυναίκες τους θέλουν για να λεφτά τους συνήθως όταν δεν τα έχουν οι ίδιοι αλλιώς μια χαρά το διαφημίζουν.