Mισώντας και οι ίδιοι τις γυναίκες και ζώντας επίσης σε μια κοινωνία που τις μισεί, ο μόνος τρόπος να αγαπήσουν οι σεξιστές τις κόρες τους και να νιώσουν περήφανοι γι αυτές είναι να τονίσουν πόσο διαφορετικές και ξεχωριστές από τις Άλλες είναι. Αυτό φυσικά δε θα τις προστατέψει στο παραμικρό από την συστημική καταπίεση και έναν κόσμο όπου όλοι οι υπόλοιποι άντρες δε θα τις βλέπουν καθόλου ως ξεχωριστες, αλλά οι σεξιστές μπαμπάδες βαριούνται να δημιουργήσουν έναν κοσμο που θα αναγκαστούν να σέβονται ΌΛΕΣ τις γυναικες χάνοντας τις προνομιάρες τους, οπότε αναλώνονται σε γλυκανάλατες διακυρήξεις. Επίσης κάθε φορά που βλέπω έναν άντρα να τονίζει πόσο ξεχωριστη είναι η κόρη του σε σχέση με τις αλλες γυναικες ή να μιλάει για το πόσο άλλαξε η οπτική του γι αυτές με το που έγινε μπαμπάς, αναρωτιέμαι πώς άραγε να νιώθει γι αυτό η γυναίκα και η μητέρα του.
