Αυτή τη χρονία, ως new year’s resolution ρε παιδί μου, στοχεύστε να γίνετε αυτό το συμπαθητικό άτομο που δεν αντλεί αξία από το χαμηλό βάρος του και δεν τη βρίσκει μειώνοντας τ@ς άλλ@ς βάσει των κιλών τους ή της σχέσης τους με το φαγητό. Στοχεύστε να γίνετε αυτό το άτομο που, σε αντίθεση με αυτό που μας διδάσκει η κοινωνία, δείχνει ενσυναίσθηση προς τα άτομα που αντιμετωπίζουν διαρκείς διακρίσεις λόγω της εμφανισής τους, δεν αναλώνεται σε μαλακισμένα χοντροφοβικα αστεία και δείχνει κατανόηση σε όσ@ς εσωτερικεύουν την ενοχικότητα που καλλιεργείται στη σχέση όλων μας, πόσο μάλλον τον χοντρών ατόμων, με το φαί. Προσπαθήστε να γίνεται το άτομο, που σε αντίθεση με την Γεωργία, δεν περιφέρει το κόμπλεξ ανωτερότητάς που πηγάζει από τα κιλά της με περηφάνια στα social media και δεν υποτιμά τους ανθρώπους με βάση τις διατροφικές τους συνήθειες, Να φιλοδοξείτε να γίνετε το άτομο που μπορεί να χαρεί με τις μικρές νίκες που σημειώνουν οι γύρω τους, όπως ότι δεν έφαγαν γλυκό, κατανοώντας ταυτόχρονα ότι η δαιμονοποίηση του φαγητού και της απόλαυσης που πηγάζει από αυτό είναι προβληματική και επιβλαβής για τα ίδια τα άτομα ρίχνοντας τα συχνά σε έναν φαύλο κύκλο. Να γίνετε το άτομο που δέχεται τα χοντρά άτομα όπως είναι και δεν γελάει εις βάρος τους ούτε προσποιείται κουτοπόνηρα ότι θέλει το καλό τους ή δεν ειναι πραγματικα το βάρος αλλά η στάση τους που κοροιδεύει.

Αυτό το άτομο να θέλετε να είστε, γιατί αυτό ειναι δυσκολότερο από μια φτηνή επιτέλεση της καφρίλας μέσω ανέμπνευστων αστείων, γιατί αυτό απαιτεί πολλή προσπάθεια να αποβάλλουμε όσα επί χρόνια έχουμε εσωτερικεύσει ως ιδέες και συχνά έχουν χαραχτεί στο σώμα μας ως δεύτερη φύση, γιατι αυτό συνοδεύεται από προσωπική ανάπτυξη και είναι πολύ πιο χρήσιμο στον ήδη πολύ σκληρό με τα χοντρά άτομα κόσμο από άλλη μια ευκαιρία να χλευάσουμε τα χοντρά σώματα