Το να λές ότι είσαι κατά της έκτρωσης γιατί είσαι υπέρμαχος της πρόληψης είναι σαν να λές οτι είσαι κατά της διασωλήνωσης των ασθενών με covid γιατί είσαι υπέρμαχος της πρόληψης, της χρήσης μάσκας και αντισηπτικού. Καταρχάς, το αν θα νοσήσεις δεν εξαρτάται πάντα μόνο από σένα, όσο και αν προσέχεις. Κατά δεύτερον, φανταστείτε μια φασιστική κοινωνία που θα άφηνε τους ανθρώπους τιμωρητικά να υποστούν τις συνέπειες των λαθών τους στην υγεία τους επειδη απλά δεν πρόσεχαν αρκετά. Η λογική αυτή ειναι βαθιά μισάνθρωπη, καθώς με το πρόσχημα της πρόληψης αφαιρεί από τα άτομα την δυνατότητα να κάνουν σφάλματα και να μάθουν (ή και όχι) από αυτα.

Το πόσο βαθιά υποκριτική είναι αυτή η στάση φαίνεται και από το γεγονός οτι η συντάκτρια δεν βρίσκει καμία αντίφαση ανάμσεα στα όσα υποστηρίζει και στο γεγονός οτι η ίδια έχει υποστεί την επέμβαση. Αυτό που ουσιαστικά μας λέει είναι οτι η ίδια είχε μια ευκαιρία που δεν αναγνωρίζει στις υπόλοιπες, είχε την ευκαιρία να μην πληρώσει ένα λάθος που χρεώνει στον εαυτό της και ελεύθερη από τις συνέπειες έχει τώρα την άνεση να κριτικάρει τις άλλες γυναίκες. Με λίγα λόγια, η ίδια είχε την πολυτέλεια μιας δεύτερης ευκαιρίας να ορίσει το σώμα της και να επιλέξει τις συνθηκες κάτω από τις οποίες θα εγκυμονήσει και θα γίνει μητέρα, είχε την πολυτέλεια μετά απο αυτή την επέμβαση -που η ίδια βίωσε τραυματικά- να μάθει για παράδειγμα να εφαρμόζει καλύτερη αντισύλληψη. Όσες όμως είναι στο στάδιο που βρισκόταν η ίδια ΠΡΙΝ από αυτή τη διαδικασία το θεωρεί αποδεκτό να έχουν λιγότερες ευκαιρίες από την ίδια -όπως δηλαδή ψήφισε ο συγκεκριμένος πολιτικός τον οποίο και υποστηρίζει.

Μπορούμε έτσι να αντιλληφθούμε την εναντίωση κάποιων γυναικών στο δικαίωμα στην έκτρωση όχι σαν ένα σεβασμό προς «τη ζωή», την οικογένεια ή τις παραδοσιακές αξίας αλλά μια καθαρά εγωιστική επιλογή να αφαιρέσουν από άλλες γυναικες δικαιώματα που οι ίδιες είχαν αλλά νιώθουν, από προνομιακή πια θέση, οτι δεν χρειάζονται πια. Το ιδιο βέβαια μπορεί να ειπωθεί και γενικότερα για την εναντίωση γυναικών στον φεμινισμό, ο οποίος φυσικά και τις βοήθησε να να ανέλθουν σε μια θέση όπου έχουν πλέον την ψευδαίσθηση ότι δεν τον χρειάζονται πια.

Φαντάζομαι ότι με την ίδια λογική το δικαίωμα να πάρουμε το λεωφορεία είναι γελοίο γιατί έτσι απλά δηλώνουμε σκλάβες στην αποτυχία μας να έχουμε οι ίδιες ένα δικό μας αυτοκίνητο, κάτι που συνάδει πάρα πολύ με την νεοφιλελεύθερη λογική